De B.O.V. (commissie Oude Voertuigendag Boekelo) organiseerde op zondag 16 oktober opnieuw de oude voertuigendag in het centrum van Boekelo. Vanaf 11.00 uur waren er vele merken klassieke auto’s, trekkers, bromfietsen en stoommachines te bezichtigen.
In mijn vernieuwde portfolio heb ik vooral enkele oldtimers gepresenteerd en met een filmisch, vijftigerjaren sausje overgoten.
“Mens op straat”, zo luidde het thema van de Foto van de Maand oktober bij de Fotogroep Haaksbergen. Voor inzending zet ik altijd een klein aantal foto’s klaar die in aanmerking kunnen komen om opgestuurd te worden. Enkele dagen “proef” ik kwaliteit en impact van de foto’s voor ik tot een definitieve keuze kom. Mijn selectie; en dat is niet altijd de keuze van de leden van de Fotogroep. Deze keer laat ik maar weer eens zien welke afbeeldingen in mijn keuzepakket zaten. Misschien had u een andere keuze gemaakt. Ik hoor het graag!
Sporadisch heb ik een bijna niet te ontkennen neiging om “een gewoon mooie foto” te maken. Eentje waarvan de vakfotograaf mompelt “Duizend in een dozijn” en de argeloze kijker verwonderd oreert “Wat mooi!”. Als deze aandrang meer wordt dan een oprisping en bijna niet te onderdrukken is, raap ik soms mijn moed bijeen en ontdoe mij luchtig van mijn donzen ganzenveren dekbed nog voor het kriekste van de dag en voordat de eerste haan zijn keel geschraapt heeft,. Ouwe plunje aan, een snelle boterham, een slokje thee en dan nog rap “’een lap om de kop”, zoals mijn moeder gezegd zou hebben en dan gaat het richting het meest gewilde stukje natuur in de omgeving: het Buurserzand. Uiteraard op het door elektromotor aangedreven stalen ros, want dat verhoogt de mobiliteit en geeft de kans om over de smalste paadjes te laveren.
Nog voor de zon over de horizon kiekt, zijn we ter plekke. We hebben geluk: de belofte van een mooie zonsopgang, een prachtige grondnevel, een heldere lucht en geen zuchtje wind hangt in de lucht. Al snel staan statief en camera klaar in de aanvallende modus en worden de eerste proefshots van de paarse heide geschoten. Na een klein half uur haal ik de camera van het statief; zo ben ik mobieler en heb ik sneller meer opties om de juiste compositie te zoeken. Twee uur later staat de zon al zo hoog dat het gefilterde, zachte morgenlicht heeft plaatsgemaakt voor hardere varianten. We keren huiswaarts. De nabewerking in Lightroom vergt enige tijd, maar dan blijven er toch een paar “gewoon mooie foto’s” over.
“Macrofotografie is niet zo mijn ding, zal ik maar zeggen”. Een populaire verontschuldiging voor een mislukte foto? Een onschuldig lijkende verklaring voor een “mispeer”? Of een misbruikt alibi om middelmaat te verbloemen.
“Wie dem auch sei“, (om maar eens een Duitse uitdrukking te gebruiken), de uitdaging om voor de maandelijkse fotowedstrijd van de Fotogroep Haaksbergen een macrofoto te maken zal voor de macrofotografen een meer dan een plezierige aansporing geweest zijn. Een verlokking die je in de verleiding brengt menig uurtje met je 50/80mm-lens bij het krieken van de dag aan de rand van het veen door te brengen. Lens en camera “schietklaar” om een blauwe breedscheenjuffer, de blauwe glazenmaker of de al bladerende libelle te portretteren.
“Not my kind of sports”! En dus moest ik het doen met de opties die mijn eigen achtertuin mij boden. Als acteurs traden op de huis-tuin-en-keuken-slak, de blauw gekelkte hortensia en de alledaagse roodogende kamervlieg. De laatste won. Terecht? Wie zal het zeggen.
Tijdens een nostalgische fietstocht door het ‘t Aole Laand (o.a. Erm, Diphoorn, Noord-Sleen, Aalden , Meppen en Gees) een aantal land-/luchtschappen vastgelegd.
“There’s gotta be a record of you someplace You gotta be on somebody’s books The lowdown, a picture of your face Your injured looks The sacred and profane Pleasure and the pain Somewhere your fingerprints remain concrete And it’s your face I’m a looking for On every street” (Dire Straits)
Wie als fotograaf aan straatfotografie doet, wordt een jager. Op jacht naar dat ene opmerkelijke beeld dat de alledaagse werkelijkheid op een opvallende manier vastlegt.
Voor de Foto van de Maand-competitie van de Fotogroep Haaksbergen had ik een kleine voorselectie van vier foto’s klaar gezet. Na lang wikken en wegen uiteindelijk een definitieve keus gemaakt, maar achteraf vroeg ik me af of dit inderdaad het sterkste beeld was.
1e keus: Arona ItaliëItalië DolomietenAmsterdam: DappermarktItalië: Arona
Vanaf vandaag is Haaksbergen een foto-expositie rijker. Naast de inmiddels vermaarde Fotobiënnale kunnen nieuwsgierige bezoekers van Haaksbergen terecht in de Kunstzaal van De Kappen. Sterker nog: wie de Fotobiënnale bezoekt. begint bij Het MBS en eindigt op het Cultuurplein bij De Kappen kan zo doorlopen het gebouw in en de geselecteerde foto’s van de Afdelingswedstrijd van de Fotobond Twente bekijken. Naast het werk van de drie winnaars (Marianne Assink, Hubert van Mastrigt en Ester Petrink) zijn er nog zo’n 25 foto’s te bewonderen. De verscheidenheid is als vanouds weer groot.
De expositie is te bekijken tijdens de openingstijden van De Kappen
Het fluitsignaal heeft geklonken, de aftrap is gedaan, de eerste passes in de voorbereidingen voor de Fotobiënnale 2022 zijn gegeven.
De eerste schreden in de opbouw van onze buitenexpo in het dorpshart van Haaksbergen hebben we de afgelopen dagen gezet. Het moet leiden tot een zomerlang veel foto’s kijken op de route van de Museum Buurtspoorweg (MBS) via het centrale marktplein naar het Cultuurplein van theater De Kappen.
Enkele foto-impressies van de voorbereidende werkzaamheden door Gerard Breukers, Ben Lensink, Ton Lenderink en Henk Jalving maken misschien nog nieuwsgieriger naar dit imponerende evenement.
Jalvinius 