“Macrofotografie is niet zo mijn ding, zal ik maar zeggen”. Een populaire verontschuldiging voor een mislukte foto? Een onschuldig lijkende verklaring voor een “mispeer”? Of een misbruikt alibi om middelmaat te verbloemen.
“Wie dem auch sei“, (om maar eens een Duitse uitdrukking te gebruiken), de uitdaging om voor de maandelijkse fotowedstrijd van de Fotogroep Haaksbergen een macrofoto te maken zal voor de macrofotografen een meer dan een plezierige aansporing geweest zijn. Een verlokking die je in de verleiding brengt menig uurtje met je 50/80mm-lens bij het krieken van de dag aan de rand van het veen door te brengen. Lens en camera “schietklaar” om een blauwe breedscheenjuffer, de blauwe glazenmaker of de al bladerende libelle te portretteren.
“Not my kind of sports”! En dus moest ik het doen met de opties die mijn eigen achtertuin mij boden. Als acteurs traden op de huis-tuin-en-keuken-slak, de blauw gekelkte hortensia en de alledaagse roodogende kamervlieg. De laatste won. Terecht? Wie zal het zeggen.


